Rond de 1250 euro vind je een hoop verschillende versterkers. Wij hebben gekozen voor een drietal met een goede afkomst en een eigen identiteit: twee uit het Verenigd Koninkrijk en één uit Frankrijk. De verschillende versterkers die wij in deze review testen zijn: Cambridge Audio CXA 81, Atoll Électronique IN100 Signature en Rega Elex-R.
setup
We hebben gekozen voor hoogkwalitatieve elementen binnen redelijke grenzen om een goede stabiele audio-omgeving te realiseren voor de review van deze versterkers.
- Bron: Lumin T2 streamer met muziek van Qobuz
- Luidsprekers: Spendor A4
- Bekabeling: Atlas Hyper interlink, EOS stroomkabel en Hyper 3.5 luidsprekerkabel
Cambridge CXA-81
Cambridge is een vertrouwd merk in de hifi-wereld en produceert al vele jaren uitstekende audioproducten. De CX-serie heeft afgelopen jaar een update gehad en dat resulteerde in een netwerkspeler, een cd-loopwerk en 2 nieuwe versterkers, waaronder de CXA 81 geïntegreerde versterker.
De CXA 81 combineert analoge en digitale inputs en heeft met de update een nieuwe hoogkwalitatieve DAC gekregen, nl. de ESS Sabre ES9010K2M.
Er zijn 2 paar luidsprekeraansluitingen en aparte subwoofer uitgang. De CXA 81 mist een phono-input maar heeft daarentegen wel een paar XLR-inputs. Het vermogen van CXA 81 is 80 Watt per kanaal bij 8Ω; bij 4Ω is dat 120 Watt.
oordeel
Atoll Électronique in-100
In haar werkplaats in het Franse Normandië ontwikkelt en maakt Atoll Électronique al decennia haar audio-apparatuur. De ambitie is om een breed publiek van heel goed klinkende muziek te laten genieten voor een betaalbare prijs. Atoll maakt een reeks geïntegreerde versterkers, die met enige regelmaat updates krijgen. De IN100 Signature is de laatste versie in de 100-serie.
De IN100 Signature is een rechttoe-rechtaan geïntegreerde versterker zonder toonregeling, DAC of phonotrap.
Maar da’s niet alles: de IN100 Signature is eigenlijk een kameleon die breed inzetbaar is. Deze versterker kan met modules uitgebreid kan worden om ‘m aan te passen naar de eigen situatie en gebruik.
oordeel
rega elex-r
De Rega Elex-R gaat al heel wat jaren mee maar dat ging niet ongemerkt: Rega sleept vanaf 2014 een paar jaar achter elkaar prijzen voor de beste versterker in z’n klasse binnen. De ontwerpers van Rega ontwikkelden op basis van Sanken Darlington trafo’s een emulatie van klasse A-versterking en integreerden dat ook in Elex-R, die volledig in Engeland wordt gemaakt.
Deze Rega is een klassieke versterker en heeft alleen analoge inputs. Zoals een Rega betaamt is er een hoogwaardige MM-phono-trap aanwezig.
Hoogwaardig is ook de bouw van het apparaat. De bediening is rechttoe-rechtaan: op de Elex-R of met een eenvoudige afstandsbediening. De Elex-R levert iets meer dan 70 Watt bij 8Ω en 113 Wat bij 4Ω. Dat is voor veel muziekliefhebbers ruim voldoende.
oordeel
conclusie
Cambridge heeft met de geüpdatet CXA 81 een hit te pakken. Deze versterker scoort met een heel goede ruimteweergave, uitstekende klank en een behoorlijk compleet pakket met diverse aansluitmogelijkheden. Dat maakt de Cambridge Audio CXA 81 tot een heel aantrekkelijk product.
De troef van de Atoll Électronique IN100 lijkt de uitbreidbaarheid van deze versterker. Maar, de versterker scoort gehoormatig ook erg goed met de neutrale en natuurlijke weergave. Dat maakt IN100 tot een allrounder wat betreft muziekgenre en keuze voor luidsprekers.
Wat betreft geluidskwaliteit is de Rega Elex-R de winnaar van deze test. Deze versterker mist weliswaar een DAC en een streamer, maar biedt een meer verfijnde en erg aantrekkelijke klank waarbij veel verschillende muziek uitstekend tot z’n recht komt. Niet voor niets als jaren beloond met onderscheidingen.
muziek
- Miles Davis – Kind of Blue: So What. De klassieker met het kenmerkend bekken op 1.31. “Hoe klinkt de contrabas ofwel is je midlaag ok?”
- Ignacio Berroa – Codes: Joao Su Merced. Een krachtige, dynamische track met veel percussie en een kleurrijk laag. Opgenomen in de beroemde Criteria Studios in Miami.
- Kandice Springs – The Woman Who Raised Me: Devil May Care. Gloednieuwe plaat van een groot jazztalent met in deze track een opvallende rol voor de bas.
- FestspielOrchester Gottingen – Handel Watermusic: Suite nr.1 2. Adagio e Staccato en 3 Allegro. Schitterende, vrij directe concertregistratie van een zeer goed gebalanceerd ensemble.
- Vikingur Olafsson – Debussy: La Mademoiselle elue. Het IJslandse pianotalent Olofsson nam alweer een uitstekend album op een fantastische mooie vleugel. Dit keer een logische combinatie van piano-werken van Debussy en Rameau.
- Barbara Hannigan – La Passione Nono, Haydn & Grisey: La Mort de L’Ange. Voor haar vorige album ontving zangeres/dirigente Barbara Hannigan een Grammy en ook op Passione zingt en dirigeert Hannigan. Muzikaal en technisch een zeer indrukwekkende opname. Goed werk van producer Guido Tichelman en Bastiaan Kuijt.
- Dua Lipa – Future Nostalgia: Don’t Start Now. Van de plaat van deze Brits-Kosovaars-Albanese vocaliste, die zich met de support van Lana Del Rey, Coldplay, Calvin Harris en Bruno Mars ontwikkelde. Josh Gudwin en Chris Gehringer tekenden voor de overtuigende mix en master van deze track.